Hans Hendriksen

In deze serie vragen we interimmers naar hun ervaringen, motivatie en opdrachten. Dit keer horen we het verhaal van Hans Hendriksen, interim Plant Manager bij fietsenproducent Cannondale.

"Men denkt: 'Je bent zo goed als je laatste opdracht'"

Leuk dat we je mogen interviewen over jouw motivatie en ervaring als interimmer. Laten we met de deur in huis vallen: Waarom heb jij gekozen voor dit werk?

Dat is een bewuste keuze geweest. Ik heb ongeveer 25 jaar allerlei operations rollen vervuld in loondienst. Daarna heb ik voor mezelf gereflecteerd en nagedacht over wat ik nu echt leuk had gevonden in al die tijd. Voor mij waren dat de nieuwe situaties, waarin je samen met anderen veranderingen en verbeteringen doorvoert. Zowel het leren kennen van een nieuwe situatie als het leren kennen van nieuwe mensen vind ik erg leuk. Dit wordt gedreven door een stuk nieuwsgierigheid.

In die 25 jaar heb ik nooit langer dan twee jaar in hetzelfde team gewerkt. Op een gegeven moment besef je je dan: Eigenlijk ben ik al een soort interimmer, maar dan in loondienst. Toen heb ik formeel de stap naar interim werk gemaakt.

Sindsdien heb ik binnen de operations diverse opdrachten gedaan, bij grote familiebedrijven en internationale bedrijven, van private equity tot beursgenoteerd. De meeste opdrachten waren in de discrete maakindustrie.

Is het een bewuste keuze om in de discrete productie actief te zijn?

Nee, ik heb ook ervaring in de procesindustrie en kan en wil mijn werk daar evengoed doen. Men denkt: 'Je bent zo goed als je laatste opdracht'. Als je een opdracht doet in de maakindustrie zie je dat je eerder gevraagd wordt voor een volgende opdracht in dezelfde industrie. Zo krijg je onbewust een stempeltje mee. Gelukkig vind ik de maakindustrie een ontzettend leuke omgeving.

Je noemde dat je in loondienst ook al veel afwisseling had in je werk en je team. Welk verschil merkte je nog toen je ad interim ging werken?

Niet in focus op het resultaat, maar wel in vrijheid die ik ervaar om dat resultaat te bereiken. Ik ben iemand die relaties heel belangrijk vind en in een vast dienstverband heb je andere relaties dan dat ik nu heb. In dienstverband bouw je een lange-termijnrelatie op met elkaar. Op een opdracht bouw ik bewust goede werkrelaties op. Die geven meer beweegvrijheid dan lange-termijnrelaties.

Lange-termijnrelaties geven iets wat werkrelaties niet geven: een persoonlijkere, sociale binding. Mis je die als interimmer?

Ik denk dat ieder mens die sociale relaties nodig heeft. Ikzelf haal ze uit mijn privéleven en vast netwerk en mis ze daarom niet in mijn werk. Ik heb wél behoefte aan een heel goede werkrelatie, zodat we samen het resultaat kunnen halen dat we willen.

Over privéleven gesproken, wat doet interim werk met je werk-privé balans?

Het geeft me meer ruimte: je hebt namelijk zoiets als 'tussen je opdrachten in'. Ik ben niet iemand die dan iedere dag op de golfbaan gaat staan, maar het zijn wel natuurlijke momenten om de focus te richten op andere zaken en ondernemingen in je leven.

Tot slot, wat zou je mensen meegeven die erover denken om als interimmer te gaan werken?

Praktische dingen als AOV, pensioenen en belastingen zijn belangrijk om uit te zoeken, maar waren bij mij niet bepalend in mijn keuze. Vanuit mijn nieuwsgierigheid vind ik het zelfs wel leuk om te snappen hoe dat werkt en welke keuzes je hebt.

Interim werk geeft minder zekerheid en stabiliteit. Het kan dat je opdracht afloopt en je nog geen nieuwe opdracht hebt. Ook herhaaldelijke afwijzingen horen erbij. Daar moet je mee om kunnen gaan. Niet alleen jijzelf, maar ook je thuisfront.

Tot slot, niet iedereen begrijpt dat je dit werk leuk kunt vinden. 'Hoe kun je de lange-termijnrelatie met je collega nu niet missen?'. Je bent toch een beetje de rare vogel. Als je dat niet erg vindt, of zelfs wel een leuke geuzennaam, dan komt het wel goed!

Hartelijk dank voor het kijkje in je motivatie en ervaringen! Namens i4o wensen we je een heel goed vervolg bij Cannondale.