Ramon van Loon

In deze serie vragen we interimmers naar hun ervaringen, motivatie en opdrachten. Dit keer horen we het verhaal van Ramon van Loon, die onder andere HR Manager a.i. bij Confiserie Napoleon is.

“Een opdracht wel of niet aannemen is een ‘hart en hoofd’ keuze”

Hallo Ramon, leuk dat we je mogen interviewen! Voordat we beginnen, wil je jezelf introduceren voor de lezer die jou nog niet kent?

Zeker, ik noem mezelf altijd een ‘boemerang Zeeuw’. Ik ben geboren en getogen in Middelburg, bewust elders in het land gaan studeren en vervolgens weer teruggegaan naar Zeeland. Vanuit mijn studieachtergrond ben ik een arbeids- en organisatiepsycholoog. Die studie combineert een bedrijfskundig aspect met een basis in de psychologie.

Na mijn studie ben ik in het HR werkveld beland. Mijn ervaring zit in de volle breedte van HR, van werving en selectie tot HR- en organisatieadvies. In 2021 heb ik mijn eenmanszaak opgericht.

Hoe is de overgang van loondienst naar eenmanszaak destijds gegaan?

Ik ben niet in één keer overgegaan. In eerste instantie draaide ik de eenmanszaak naast mijn loondienst. Ik heb mijn eenmanszaak opgericht, omdat ik destijds buiten mijn loondienst om vragen kreeg voor HR- en organisatieadvies en deelname aan een Raad van Commissarissen. Na dat een tijdje gedaan te hebben zei een ondernemer: “Waarom doe je dit nog pro bono voor mij? Stuur me gewoon een factuur!”.

In de jaren erna is dat naast mijn loondienst langzaam uitgebreid en ben ik meer interim, trainingen en organisatie-adviesopdrachten gaan aannemen. Sinds eind 2023 ben ik fulltime zelfstandige.

Het is dus eigenlijk een heel natuurlijk verloop van loondienst naar ZZP geweest. Had je al wel langer het plan om als zelfstandige te gaan werken, of kwam het op je pad?

Het zat altijd al wel in mijn hoofd. Ik merkte dat ik de dynamiek van afwisselende casuïstiek en opdrachtgevers leuk vind en nodig heb. Deze vorm van werken sluit daar heel goed op aan.

Met betrekking tot de afwisselende casuïstiek: tot nu toe ben je de eerste in deze serie die voor verschillende opdrachtgevers tegelijk (parttime) werkt. Het lijkt me een uitdaging om telkens te moeten wisselen van context. Hoe ga je daarmee om?

Die uitdaging herken ik, maar vind ik juist leuk. Daarnaast merk ik dat het je scherp houdt: het geeft een stuk urgentie om zaken die spelen direct op te pakken en af te handelen. Alles wat je direct oppakt hoef je niet meer te plannen. Voor de overige zaken is het belangrijk om scherp te hebben wanneer je waar nodig bent.

Bij sommige opdrachten spreek ik vaste werkdagen af, maar meestal werk ik op basis van wederzijdse flexibiliteit en speel ik in op wat nodig is. Bij vaste werkdagen is het nadeel dat je sommige mensen nooit ziet, omdat zij zelf vaste parttime- of thuiswerkdagen hebben.

Als je meerdere opdrachten naast elkaar doet, is het vinden van een passende nieuwe opdracht dan lastiger? Hoe doe jij je acquisitie?

Eerlijk gezegd steek ik weinig tijd in directe acquisitie. Op dit moment moet ik soms keuzes maken tussen de verschillende opdrachten waar ik voor benaderd word vanuit mijn netwerk, waar i4o onderdeel van is.

Ik noem dat ‘hart en hoofd’ keuzes. Enerzijds kijk je wat je cognitief kunt en wat uitdagend is, anderzijds moet het goed voelen. Ik vind verschillende sectoren leuk en combineer graag Profit en Non-Profit. Ik stuur op een mix van trainingen geven, interim HR opdrachten, organisatie-adviesopdrachten, vrijwilligerswerk en bijvoorbeeld een positie binnen een Raad van Commissarissen.

Daarbij is de rode draad dat ik mijn werk duurzaam wil kunnen borgen in de organisatie, door het bij de juiste mensen te beleggen. Iets doen wat heel leuk is, maar wat vervolgens in de la belandt, daar pas ik voor. Vooraf probeer ik daar een gevoel bij te krijgen: “Kan ik hier impact maken of duurzaam waarde toevoegen?”

Je noemt dat je ook graag Non-Profit werkt en vrijwilligerswerk belangrijk vindt, is dat gedreven vanuit ideologie?

Het is een combinatie. Enerzijds vanuit sociaal maatschappelijk belang en de interesse om een rol van betekenis te spelen in de samenleving. Het vrijwilligerswerk heeft echter een persoonlijke betekenis. Ik ben vrijwilliger voor Stichting Rouwkost, die ouders van overleden kinderen ondersteunt. Wij hebben persoonlijk te maken gehad met het overlijden van onze zoon. Mijn oudste dochter Fiene is een tweeling, haar tweelingbroertje Kai is stilgeboren.

Vanuit de stichting zet ik mij volledig vrijwillig in om het overlijden van een kind, vanaf conceptie tot jongvolwassene, open en bespreekbaar te maken. Met een kernteam en ruim 120 vrijwilligers organiseren we evenementen en ontwikkelen we producten die zo hard nodig zijn. Zo liggen onze Parelkoffers nu bij circa 35 ziekenhuizen en andere betrokken partners in het land. We zijn daarin volledig afhankelijk van subsidies en giften.

Het vrijwilligerswerk en het zelfstandig ondernemerschap ervaar ik als een waardevolle combinatie. Bovendien kan rouwverwerking en verlies ook een onderdeel van HR zijn. Hoe ga je om met rouw en verlies in de organisatie? Hoe adviseer je leidinggevenden daarin? Hoe zorg je voor een vitale en duurzame organisatie? Zo raken het vrijwilligerswerk en het ondernemerschap aan elkaar.

Een bijzondere aanvulling op je ervaringen als interimmer en een doel dat we ook graag promoten via dit kanaal. Kijk op www.rouwkost.nl voor meer informatie over de stichting en hoe zij ouders van overleden kinderen ondersteunt. Ramon, hartelijk dank voor het interview!